woensdag 20 februari 2013

Mag ik afrekenen


In dit verhaal wil ik afrekenen met het vooroordeel dat uit eten gaan een luxe is.  Wat mij betreft hoort het in het pakket van eerstelijns emotionele gezondheidszorg. Moet het evenals ziektekosten een aftrekpost voor de inkomsten zijn. Natuurlijk is dit een preek voor eigen parochie, maar wel een waar waarheid in schuilt.


Ben je de hele week druk bezig geweest en heb je je partner amper gezien, dan is de kans groot dat als je naar huis gaat je in slaap valt voor de tv of in ieder geval allemaal iets anders gaat doen. Dat je daarna je onuitgesproken ergernissen van je werk meeneemt naar bed en op enig moment volkomen ten onrechte in een woedeaanval terecht komt. Dit veroorzaakt stress bij je partner en kinderen en het eerste nare onbegrip krijgt grip op je gezinsleven. 


Regelmatig verschijnen er onderzoeken waaruit blijkt dat aan tafel zakelijke deals sneller worden gemaakt. Mensen die andere ontmoeten in het café hebben een betere kans op de arbeidsmarkt, krijgen sneller opdrachten toebedeeld. Buiten de muren van de eigen omgeving wordt je minder snel afgeleid omdat je met elkaar aan tafel zit. Hier moet je wel in dialoog, samen op je drankje of eten wachten is tijd die je vult met een gesprek over wat je bezighoudt. Moet je natuurlijk wel je tablet of telefoon uitzetten.


Echte aandacht.

Veel mensen zitten (net als ik) de hele dag op Facebook of WhatsApp. Je ziet de ander wel, maar echte gevoelens deel je niet op zo'n platform. In een een-op-eengesprek is de kans vele malen groter dat gevoelens worden uitgesproken. Of dat je nader kunt uitleggen wat je echt bedoelt. Ongestoord blijven zitten en genieten van je maaltijd of drankje in de horeca en langzaam ontspannen aan tafel brengt je van het ene naar het andere gespreksonderwerp. 

Nu hoor ik alweer misnoegde opmerkingen als 'dat kan ik niet betalen'. Natuurlijk is er een categorie mensen die hier buiten de boot valt. Maar al die mensen die gewoon een baan of een eigen bedrijf hebben kunnen de keuze maken. Real together time of een overbodig abonnement, vakantie, iets mindere auto of het zoveelste paar schoenen laten. En geloof me, we hebben veel onnodige zaken om ons heen. Maar begrip voor elkaar, weten wat er bij je lief in het hoofd omgaat, elkaar echte tijd geven, dat doe je makkelijker in de horeca. Scheidingen zijn vele malen duurder dan af en toe samen uit eten. Valentijn was een reden, maar voor wellicht allang 'verliefde' stellen zijn redenen niet nodig.  Poets je relatie op met echte tijd voor elkaar en blijf samen genieten.


Voor onze regering

Dit pleidooi sluit ik af met welgemeende raad voor vadertje staat. Maak budget vrij voor een goed diner samen en realistische oplossingen, positief denken staat aan de wieg van oplossingen van vermeende crisisscenario's. Onze aanstaande koning zal er goed aan doen om met zijn mooie Máxima wekelijks zonder anderen, met alleen het gezin, of zijn tweetjes in de anonimiteit te treden en gezellig samen te genieten van een met zorg klaargemaakte dis met spraakwater. Laat 'mag ik afrekenen' een vaak gebruikte zin zijn in steeds waardevollere relaties.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten