donderdag 20 juni 2013

Volk van suikergoed

Volk van suikergoed

Er was eens een volk, ze woonden onder de zeespiegel, in een land waar het heel vaak regende. Een echt watervolk, ze reisden alle zeeën af en waren nergens bang van.


Dat het vaak regende was niet zo erg want daardoor hadden ze genoeg gras, en anderen gewassen om zichzelf te voeden. Af en toe aten ze een speklapje en moesten ze ergens naar toe, dan deden ze dat op de fiets. Het waren sterke mensen, ze wisten voor alles uiteindelijk een oplossing te bedenken.

Ergens in de 20e eeuw moet er iets fout gegaan zijn. Cola en witbrood kwamen bij het stoere watervolk op het dagelijks menu. Geen  anijsmelk of boerenkoolstamp. Maar vanillevla uit een fles en tomatensoep uit een blik.

Iedereen 1 of meerdere auto's voor de deur. Uitstapjesspecialisten organiseren als ultiem uitje de vergeten fietstocht in de 21e eeuw gelijk als ook  buienradar ontstaat dat vertelt wanneer het regent.

En toen smolten ze.

Helaas met het verzoeten van het volk door cola, frietjes, zoete mayonaise en Carvan cevitam vanaf de geboorte zijn de botten verworden tot suikergoed en hersens tot gedachteloze suikerspinnen die niet lezen dat de regen op een dag  's nachts is en plaatselijk 0 mm.

Het eens zo stoere volk zegt massaal nee tegen leuke buitenactiviteiten, bang te smelten in de regen. Dat zou jammer zijn want ook hun hersenen kunnen er, denk ik, niet tegen. Hoe moeten ze dan de volgende keer een leuk buitenuitje vinden, of moet uitstapjesspecialist alleen nog maar binnen suikerhoudende uitjes bedenken.

Wordt bedacht.....